— Отам ақлдан озиб, унинг бутун бойлиги менга қолди.
— Бундан чиқдики, унинг қарзларини энди сен тўларкансан-да?
— Сен менинг гапимга тушунмадинг: мен эмас, отам ақлдан озган.
Габровалик бир врачдан сўрашди:
— Нима учун сиз беморларни кўраётганингизда ҳамиша уларнинг нималар билан овқатланишига қизиқасиз? Касалликни аниқлаш учун бунинг аҳамияти борми?
— Ташхис учун бунинг аҳамияти йўқ! Лекин менга тўланадиган ҳақни аниқлаш учун, албатта, аҳамияти бор!...
Тоғда яшовчи бир кишининг хотини касал бўлиб қолди. Пул ишлатишга унинг кўзи қиймасди, бироқ беморнинг аҳволи танглашиб қолди. Нима ҳам қила оларди? Мажбур бўлиб, врачни чақириб келиш учун кечқурун шаҳарга йўл олди. Бироқ ярим йўлга етганда нимадир эсига тушиб қолди-да, уйига қайтиб келиб, хотинига деди:
— Гапимга қулоқ сол, Пена, агар умринг тугаётганини сезсанг, лампани ўчириб қўй. Керосин бекордан-бекорга исроф бўлмасин.
Бир габроваликка шишача керак бўлиб ҳолди. У дори шишачани топди, бироқ унда озгинагина йод бор эди. Йодни тўкиб ташлашга кўзи қиймаган габровалик бармоғини кесдида, дорининг ҳаммасини унга қуйди, шундан кейингина шишачадан фойдаланди.
Габровалик бир врач ўлими олдидан хотинига деди:
— Қабрим устига албатта тегишли ёзуви бўлган ёдгорлик ўрнатгин. Халойиқ билиб қўйсин кимдан ажралганини!
У қабрга қўйилгач, хотини ортиқча сарф-ҳаражат қилишни истамади-да, уй эшигидаги — қуйидаги мазмундаги битик бор тахтачани шартта суғуриб олиб, марҳум эрининг гўри устига ўрнаштириб қўйди:
"Доктор НИКОЛАЕВ И. П. ҳар куни соат 9 дан то 2 гача қабул қилади".
